Po wyprowadzce od Maciorasa i jego przydupka Cioty w 2015 roku przestałem tam chodzić. No ale miałem o nich informacje i o tym, co on jeszcze przez długi czas odpierdalał. Takie rzeczy jak przepiepszanie setek euro w kasynie i to nie jego pieniędzy, ino Cioty. Tego widziałem często biegającego do sklepu, albo do swojej pracy po zaliczkę. Jak taki łach, niezadbany, śmierdzący, no jak taki pener. I cały czas w roboczych butach, bo nie miał innych. On to nawet bał się wieprza spytać o jakieś trampki, nie musiały być drogie, tutaj takie chińskie już kupi się za pięć euro, w LIDLu czy gdzie tam. Bał się, ale co, dziwić mu się? Macioras mało go nie zabił, jak ten o 50 Centów zapytał, bo kawa z automatu w pracy tyle kosztuje. Ciota mało w łeb termosem nie dostał.
Cóż, długi czas po mojej ucieczce z chlewu Ciota wziął się za odwagę i wyprowadził od smroda, bo poznał w końcu kobietę. Ona motywowała go chyba przez półtorej roku, by stamtąd uciekał, ale on i tak bojąc się reakcji tego bydlaka poprosił o pomoc brata, oraz brata kolegów. Wparowali mu tam w sześciu i niemal w ciągu kwadransu został bydlę sam. Wyobrażam sobie jego szczękę opadniętą pod jego zasyfiałe biurko :D Spanikowany zaczął do mnie wydzwaniać ale mi to wisiało. Ja tylko się śmiałem i cieszyłem z resztą myśląc sobie że nareszcie, Ciota bardzo dobrze zrobił. W końcu. Bo zanim ten się wyprowadził, to Gówno poprzedłużało jeszcze wszystkie swoje umowy takie jak na komórki, samochód, Internet, jakieś ubespieczenia itd. no nie wnikam, ale troche tych umów miał.
Koniec więc życia w dostatku, nie robiąc nic, oprócz wpierdalania gilów. Nie wiem jak sobie radził, bo mnie to kompletnie nie interesowało. Interesował mnie tylko fakt, że gnój dostał za swoje, nikt mu nie posprząta, nie zrobi kawy, nikt mu kasy na zachcianki nie da, nikt mu dupska nie podetrze jak się posra przy jakimś RAIDzie w grze, gdzie nie mógł odejść od kompa. Nikt mu żarcia do domu nie przyniesie, nie nakarmi kotów, nie wymieni piachu w kuwecie. Raz jednak byłem zerknąć pod jego balkon, bo cicho się o niego zrobiło. To co zobaczyłem, to nie opiszę, bo to chyba wiadomo. Śmieci po samą połowę drzwi.
Ach zapomniał bym: dnia pewnego dzwoni do mnie jego matka, czy nie mógł bym pomóc, bo synek w szpitalu, mało nie umarł. (raczej zdechł). Miał dziury w nogach, które mu się nie goiły, ropiały itd, nie chcę tu wchodzić w detale. Nie goiły w sumie z wiadomego powodu a on za uja nie chce do szpitala więc dostał zakażenia krwi. Poprosiła mnie bym pomógł jej i Ciocie powyrzucać syfy z jego mieszkania, przeważnie jego łóżko. Ja dobry człowiek, więc się zgodziłem, ta kobieta z resztą spoko i też mi kiedyś dużo pomogła, no i chciała z resztą zapłacić. Zauważyłem, że kotów nie ma no ale ponoć uciekły mu przez balkon więc co się kotom dziwić? Wynieśliśmy ten bajzel do piwnicy ale bez maski gazowej było na prawdę ciężko. Jakieś parę dni pózniej, jak wieprzysko już do domu wróciło, ktoś to po prostu podpalił, przez co mało się blok nie zjarał, nawet w telewizji regionalnej o tym tu mówili. Nie dziwię się jego sąsiadom....
Apropos jego matki, ona niedługo po wyprowadzce Cioty zachorowała na raka i kilka miesięcy pózniej zmarła. Jedyna osoba, którą jeszcze tu miał i nie przegonił swoim zachowaniem i smrodem, mimo tego że ja na jej miejscu już dawno posłał bym go na jakąś terapię. Za fraki te zasyfione zatargał, ona widziała to wszystko, doskonale o tym wiedziała jaki on jest i co z nim, no ale co zrobisz, matka to matka, miłość zaślepia. Ona pewnie nie chciała tego widzieć. Niech spoczywa w spokoju.
Suma sumarum, świńskiej reinkarnacji pozostało tylko uciekać w swoje rodzinne strony. Spakował zatem swoje obśmierdziałe kilka rzeczy, zamknął za sobą drzwi i wyjechał. Wcześniej poinformował mnie o tym przez WhattsApp. No ale tylko mnie i nikogo innego. Zatrzasnął za sobą zatem drzwi i uciekł, klucz wrzucił do skrzynki. Pomyślałem sobie po jakimś czasie "a weż tam idż i zobacz, może sięgniesz klucza? Zobacz co właściciel mieszkania tam znajdzie, gdy się dowie że wieprzydło uciekło? Może znajdziesz z resztą jakieś gry do kompa lub konsoli..."
Dałem radę. Skrzynka taka że można sięgnąć dna. Otworzyłem drzwi, rozejżałem się. Syf nie do opisania. No i nic nie znalazłem bo nawet jak bym znalazł, to bym tego chyba nie dotknął. Coś mi jednak wpadło w oczy: szkielet kota obok jego łóżka. To była Lena.
Nelsona znalezli w zamrażarce. Po obdukcji stwierdzono, że obydwa umarły z głodu.